واژه عدالت يک معناي محاوره اي دارد که بسيار نزديک به معناي فلسفي اصلي آن است ولي علماي علوم اجتماعي واژه هاي تخصصي را در اين رابطه به کار مي برند هر چند واژه عدالت از ديدگاه فلسفي و اجتماعي اندکي متفاوت است ، اما هردوي علماي علوم اجتماعي و فلاسفه اتفاق نظر دارند که عمل عادلانه عملي است که احساس شود خوب يا صحيح است . همچنين آنان معتقدند يک عمل (رفتار ) مي تواند خوب باشد بدون اينکه منصفانه يا غير منصفانه باشد. (افجه ، 1385، 317) در اغلب کتاب هاي علمي تعريف علماي علوم اجتماعي در باره عدالت مدنظر است و عدالت عبارت است از چگونگي توزيع پاداش ها و تنبيه ها به وسيله و در درون يک مجموعه اجتماعي و همچنين درباره اينکه چگونه مردم روابط بين خود را گسترش مي دهند . عدالت عبارت است از اينکه چه کسي چه چيزي مي گيرد و آيا شرکت کنندگان و ناظران در اين مراودات و مبادلات به صحت عمل خود اعتقاد دارند يا خير ؟ (افجه ، 1385، 320)