اين مطالعه فراهم كننده بينشهايي در خصوص عوامل موثر بر پذيرش بانكداري همراه توسط مشتريان بانكها ميباشد. با استفاده از تلفن همراه براي انجام امور بانكي، بديهي است كه هر دو طرف مشتري و بانك سود ميبرد و بار ديگر تكنولوژيهاي نوين در تسهيل امور زندگي انسان نقش خود را نشان ميدهد. روندهاي منفي در پذيرش اين تكنولوژي، ضرورت بررسي عوامل موثر بر آن را ايجاب نموده است. اين مطالعه يك مدل تركيبي از مدلهاي ارائه شده در مطالعات گذشته ارائه نموده و در جامعه ايران مورد آزمون قرار ميدهد. 361 نفر از دانشجويان در اين مطالعه شركت نمودند. مدل يابي معادلات ساختاري جهت بررسي اعتبار سازهها و آزمون فرضيهها مورد استفاده قرار گرفت كه براي اين امر از نرمافزار ايموس جهت تحليلها استفاده شد. طبق يافتههاي پژوهش، سازگاري با سبك زندگي و بعد از آن اعتماد دو عامل اساسي در پذيرش بانكداري همراه شناسايي شدند. سودمندي درك شده، اعتبار، سهولت استفاده، نياز به تعامل حضوري، ريسك درك شده، و هزينه درك شده مشتريان