این موضوع که سرمایه انسانی متخصص و دانش مدار بخشی از دارایی‌های یک سازمان و مهمترین مزیت رقابتی در اقتصاد دانش‌محور امروز است یکی از بدیهیات مدیریت منابع انسانی به شمار می‌رود و از آن جهت که امروزه ارائه محصولات و خدمات متفاوت و با کیفیت، کاهش هزینه‌ها، خلاقیت و نوآوری و افزایش رقابت‌پذیری از مزایای وجود منابع انسانی کیفی و دانش‌مدار است. براساس نظریات اندیشمندانی چون مک کله لند و اوتس نیاز به پیشرفت نیازی است مداوم که از پایین‌ترین سطح تا بالاترین سطح پیشرفت نوسان دارد همچنین اتس: اعتیاد به کار را نوعی خو گرفتن به چیزی میداند. وی معتاد به کار را شخصی میداند که نیاز فراوانی به کار دارد.
بنابراین استراتژی کسب و کار سازمان‌ها بر محور منابع انسانی متمرکز شده است. برنامه‌ریزی برای منابع انسانی در تمامی ابعاد از جمله مراحل جذب و گزینش، آموزش و بهسازی، مدیریت استعدادها و مهمتر از همه نگهداشت نیروهای ارزشی یکی از راهکارهای توسعه و بقای سازمان‌هاست که نیازمند توجه و تمامی سازمان‌های تولیدی در صددند تا با روش‌‌های جدید، استعداد‌های مورد نیاز خود را شکار کنند و در سازمان متبوع خود به کار گیرند.
باتوجه به ضرورت شناخت فرصت‌ها، چالش‌ها و ظرفیت‌های منابع انسانی در صنعت نفت به عنوان یک صنعت مادر که نقش مهم و حیاتی در اداره و توسعه کشور دارد به نگارش این مقاله می‌پردازم.
