ارزيابي شاخص هاي توسعه پايدار شهري با تأكيد بر شاخص هاي اجتماعي، كالبدي و خدمات شهري (مطالعه موردي: مناطق هشتگانه شهراهواز)

توسعه پايدار حالت تعادل و توازن ميان ابعاد مختلف توسعه است كه هدف آن بهبود بخشيدن به شرايط كيفي زندگي انسان است. دستيابي به توسعه پايدار شهري به منظور بهره برداري مناسب از منابع و ايجاد رابطه متعادل و متوازن ميان انسان، اجتماع و طبيعت، هدف نهايي برنامه ريزان و مديران توسعه شهري ميباشد. هدف تحقيق بررسي و ارزيابي توسعه پايدار در مناطق هشت گانه شهر اهواز در قالب 3 ابعاد اجتماعي، خدمات شهري و كالبدي و 21 متغير بوده است. روش تحقيق در اين مقاله روش توصيفي-  تحليلي است همچنين، جهت دستيابي به اين هدف از ضريب انتروپي شانون، مدل وايكور و ضريب تغييرات شاخصها براي ميزان توزيع توسعه پايدار و جهت ميزان تاثيرگذاري شاخصهاي منتخب بر روند توسعه پايدار در شهر اهواز از نرم افزار ^SPSS استفاده شده است. نتايج نشان ميدهد كه مناطق هشتگانه شهر اهواز از لحاظ ميزان برخورداري از شاخصهاي منتخب توسعه متفاوت بوده همچنين، بين شاخصهاي منتخب و روند توسعه پايدار در شهر اهواز رابطه معناداري وجود دارد به طوري كه تمامي شاخصها تأثير مستقيمي بر روند توسعه پايدار مناطق هشتگانه شهر اهواز داشته اند.