توسعه و بالندگي هر جامعه اي در نتيجه برنامه ريزي توسعه و تدوين سياست ها و استراتژي سیاست جهانی توسعه پايدار است. توسعه به مفهوم تحول کيفي، گذار از دوره اي به دورة ديگر مستلزم ايجاد تغيير همه جانبه در ابعاد اقتصادي، سياسي، فرهنگي، اجتماعي و... است. توسعه، فرايندي در هم تنيده و داراي وظايفي گسترده و بخش هاي محيطي مرتبط با زندگي اجتماعي انسانها است و به معناي فراهم شدن زمينههاي لازم براي پيدايي ظرفيتها و قابليت هاي عناصر مختلف در اجتماع و ميدان يافتن آنها براي دستيابي به پيشرفت و افزايش توانائيهاي کمي وکيفي است. توسعه پايدار، نيازمند استفاده از همه ظرفيت و توانايي هاست. لازمه سياست توسعه پايدار، داشتن شاخص هاي اندازه گيري براي نيل به اهداف آن است. با توجه به اينکه کشور ايران از جمله کشورهايي است که داراي چشم انداز بيست ساله مي باشد بر اين اساس در اين مقاله مفاهيم توسعه پايدار و شاخص آن براي تحقق سياست هاي چشم انداز کشور تبيين شده است. لذا در اين تحقيق يافته ها نشان مي دهد سياست هاي توسعه پايدار تابعي است از شاخص هاي رشد و تعالي انسان ها در ابعاد مختلف با تاکيد بر عوامل ارزش هاي فرهنگي در هر جامعه ايي است