سنجش توسعه پایدار شهري با تاکید بر شاخص کالبدي اجتماعی و استفاده از تکنیکهاي آماري برنامهریزي (مطالعه موردي کلانشهر اهواز)

توســعه پایدار شــهري، رویکري جامع جهت بهبود بخشــی کیفیت زندگی در جهت تحقق رفاه اجتماعی، اقتصــــادي و محیطی سکونت گاه هاي انسانی میباشد .همچنین ریشه هاي نگرش توسعه پایدار با نارضـــایتی از منابع توســـعه و رشـــد کالبدي، اجتماعی-اقتصادي در شهرها از منظر بوم شناسی بر میگردد. لذا جهانی که در آن زندگی میکنیم، مرتباً در حال تغییر و تحول میباشــد. بر این اســــاس، به  کارگیري مفهوم پایداري کالبدي - اجتماعی در برنامه ریزي شـــهرها  اقدامی  ضـــروري میباشـــد؛ چراکه داشـــتن تصویري  روشن  از مسیر  پیش رو، لازمه اطمینان از حرکت صحیح و برداشتن گام هاي استوار در آن است. در نتیجه پژوهش حاضر بارویکرد توســعه اي – کاربردي و روش تحقیق ترکیبی(کتابخانهاي ،تو صیفی - تحلیلی و میدانی) به بررسی موضوع پایداري کالبدي - اجتماعی در راستاي توسعه شهري پایدار پرداخته است