اين مقاله به مطالعهي دو متغير مهم مديريتي يعني مهارتهاي ارتباطي مديران و سلامت سازماني در يك سازمان آموزشي (دانشگاه فردوسي) مي پردازد. هدف اصلي علاوه بر شناسايي وضع مهارت هاي ارتباطي و اندازه سلامت سازماني دانشكدهها، بررسي رابطه بين اين دو متغير است. با روش پيمايشي براي پاسخ به چهار فرضيهي پژوهش ۷۳ تن از مديران انتخاب شدند و به كمك دو پرسشنامه اطلاعات مورد نظر جمع آوري گرديد. تحليل يافته هاي تحقيق ضمن تأييد وجود رابطه نشان داد كه مديران دانشگاه داراي مهارت هاي بالاتر از متوسط در زمينه هاي ارتباطي هستند و دانشكدهها از سلامت سازماني بالاتر از متوسط برخورد دارند. در عين حال تفاوت هايي در مؤلفه هاي دروني هر يك از متغيرها مشاهده ميشود كه قابل بررسي دقيق تري هستند.