سرمايه انساني از مهمترين منابع توليد و سرمايه اساسي سازمان محـسوب مـي شـود . راهبـرد مديريت پاداش 1 به تعالي عملكرد نيروها كمك نموده و نقش موثري در جذب و ماندگاري آنهـا در سازمانها ايفا مي كند (محبي فر، خدابخشيان و رفيعي، 1395). مفهوم مديريت منابع انـساني روز به روز در حال رشد است و خوش بختانه بانكها يكي از سريع ترين موسسات خـدماتي هـستند كه از اين مفهوم بهره مي برند. به طوري كه پاداش را يك ابـزار حيـاتي بـراي عملكـرد كاركنـان محسوب مي كنند و عاملي براي انگيزه و كسب موفقيـت (ايرشـاد2، 2016). سـرمايه انـساني بـه عنوان منبع اصلي ايجاد ارزش در سازمان و به عنوان مزيت رقابتي ، جهت افزايش روز افزون بهـره وري در كار بايد حفظ شود. يكي از مكانيسم هايي كه مي تواند به اين فرايند كمك نمايد؛ سيستمپاداش ميباشد. به عبارتي يكي از بهترين راههاي ايجـاد انگيـزه در كاركنـان در شـرايط كنـونيجامعه و با توجه به وضعيت هزينههاي زن دگي استفاده از عوامل مادي و غيرمـادي تحـت عنـوان پاداش است . به جبران زحمتي كه فرد در سازمان متحمل ميشود، در ازاي وقت و نيرويي كـه اودر سازمان به خاطر نيل به اهداف سازمان صرف ميكند و به تلافي خلاقيت و ابتكارات وي براييافتن و بهكارگيري رويهها و روش هاي كاري جديدتر و بهتر، سـازمان بـه فـرد پـاداش مـي دهـد (سعادت، 1395).