سازمان ها، تشكل هاي انساني بوده كه به منظور انجام كار در راستاي اهدافي خاص تحقق مي يابند. گرچه در جهان پوياي امروز سازمانها ،با فن آوري هاي نوين مواجه بوده اما هنوز از انسان بي نياز نبوده و توسط انسان ها برنامه ريزي شده و اداره ميگردند.
از اين رو اين منبع اساسي سازمان بايد اداره شود، پرورش گردد، رشد يابد و امكانات و تسهيلات رفاهي او و خانواده اش فراهم آيد. در هزاره سوم و در جهان ارتباطات و اطلاعات و عصر سازمانهاي دانش محور، منابع انساني ارزشمندترين سرمايه در اختيار سازمان هاست، لذا مديريت منابع انساني يكي از اصلي ترين فرايندهاي سازماني است كه اگر به خوبي و در راستاي چشم انداز و راهبردهاي سازمان طراحي و پياده سازي شود، نقش مهمي در موفقيت سازماني و دست يابي به اهداف و ارتقاء اثربخشي و كارايي فعاليتها خواهد داشت.
س ازمانهاي امروزي در يک چ شمانداز رقابتي شديد اداره ميشوند. در طول 20 سال گذشته ،تغييرات بزرگ باعث شدهاند تا شرك تهاي زيادي درباره روشهاي بهتر انجام تجارت فكر كنند. اين تغييرات شامل: افزايش ارتباطات بينالمللی، كاهش قيمتها، بيشتر رقابتي شدن، كنترل فعاليتها يا نقل و انت قالهاي پولي ناپايدار، تنظيم يا تعديل كردن انتشار اطلاعات و فناوری جديد و تاكيد فراوان بر روي پيش رفتهاي كيفيتي و توجه به ارزش افزوده ميشود.
