امروزه در کشورهای مختلف توجه خاصی در دانش مدیریت و اقتصاد به کارآفرینی اقتصادمدار و کارآفرینان می‌شود. تقویت کارآفرینی و ایجاد بستر مناسب برای توسعه آن از ابراز پیشرفت اقتصادی کشورها، به ویژه کشورهای در حال توسعه است. بر اساس بیانیه‌ی جهانی کارآفرینی، یک همبستگی قوی میان رشد اقتصاد ملی و سطح فعالیت کارآفرینانه ملی و سازمانی وجود دارد.
در هر کشوری کارآفرینان به صورت بالقوه وجود دارند و باید تلاش شود که توانایی‌های آنها بیشتر شده و مهم تر از همه، ساختارهای موجود اجازه دهند که کارآفرینان ابراز وجود کنند.
پیشینه کارآفرینی در مدیریت
واژه کارآفرینی که در ادبیات جهانی و فارسی آنرا یک کلمه فرانسوی و در خلق ثروت و توسعه مهم می‌دانند و خاستگاه واژه شناختی آن را کلمه «Entreprender» و به معنای متعهد شدن بر می‌شمارند.
به یک معنا این اطلاق و سیر تاریخی آن که از سدة شانزدهم میلادی آغاز می‌شود را به کسانی گفته می‌شود که مأموریت‌های نظامی را هدایت می‌کردند لذا واژه کارآفرین می‌خواندند، و از حدود سال 1700 میلادی به بعد فرانسویها این واژه را برای پیمان‌کاران دولت که مسئول ساخت اموری مانند جاده، پل، بندر و... بوده به کار می‌بردند.
برخی صاحب¬نظران نیز معتقدند مردم از آغاز خلقت چون دارای نیازهای جسمانی زیادی هستند و بطور کلی آنها به غذا، لباس، مسکن، هوا و آب نیاز دارند و بعدها حمل و نقل و ارتباطات و نیازها متنوع اضافه گردید لذا مقارن آن کار و کارآفرین مطرح شد تا به این گسترة فعالیت تنوع حرفه‌ای ببخشد.
