دانش، محور خلق ارزش در سازمان هاي عصر حاضر است. ذخيره ي دانشي به عنوان سرمايه ي استراتژيك هر سازمان، مهم ترين مزيت رقابتي سازمان ها به شمار مي رود. از طرفي سلامت سازماني منجر به دوام و بقاء سازمان در محيط خود و ارتقاء سازگاري با آن ميگردد. در واقع سلامت سازماني توانايي سازمان براي رشد و بهبود مداوم است.
اين پژوهش، با هدف بررسي رابطهي بين مديريت دانش و سلامت سازماني در ادارهي راه و شهرسازي جنوب استان سيستان و بلوچستان انجام شد. روش تحقيق از حيث هدف، كاربردي و از حيث شيوه ي جمع آوري دادهها توصيفي – همبستگي ميباشد. جامعه ي آماري اين تحقيق شامل كل 607 نفر كاركنان اداره ي راه و شهرسازي جنوب استان سيستان و بلوچستان در سال 1391 بود. نمونهي آماري تحقيق بر طبق جدول مورگان كه 237 نفر بودند با روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شدند. داده هاي پژوهش از طريق پرسشنامه مديريت دانش با پايايي 83,0 و سلامت سازماني با پايايي 94,0 جمعآوري و از طريق آزمون هاي همبستگي پيرسوني و رگرسيون ساده بوسيله نرم افزارSPSS تجزيه و تحليل شد. نتايج تحقيق بيانگر اين بود كه مولفه ي اجتماعي سازي دانش قابليت پيش بيني مؤلفه هاي تأكيد علمي، رعايت، ساختاردهي و يگانگي نهادي؛مؤلفهي تركيب دانش قابليت پيش بيني تمامي مؤلفههاي سلامت سازماني؛ مؤلفهي بيرونيسازي دانش قابليت پيشبيني تأكيد علمي، رعايت، حمايت از منابع و نفوذ مدير و مؤلفهي درونيسازي قابليت پيشبيني روحيه، ساختاردهي، حمايت از منابع، نفوذ مدير و يگانگي نهادي از زير مؤلفه هاي سلامت سازماني را دارد. بنابراين زيرمؤلفههاي مديريت دانش با برخي از زيرمؤلفههاي سلامت سازماني ارتباط مثبت معنادار و با برخي ارتباط منفي معنادار دارد و با برخي ديگر ارتباط معناداري ندارد.
