در عصر تغییرهاي لحظه اي، هر یک از سازمانها به دنبال تحقق مأموریت و آرمانی هستند که مبین فلسفه وجودي آنهاست. این سازمانها، براي میل به اهداف خود، از ابزار و وسایل متعددي از قبیل پول و سرمایه، فناوري، مواد اولیه و نیروي انسانی بهره میبرند، اما در این بین، مهمترین عامل که گرداننده و تکمیل کننده اقدامهاي سایر عوامل نیز میباشد، نیروي انسانی است. لذا بدون در نظر گرفتن نقش ،اهمیت و جایگاه این عامل حیاتی، سرمایهگذاريهاي سازمان چیزي جز مصرف یک سري هزینههاي زاید و کم فایده نیست. مدیران سازمانهاي کنونی باید قادر باشند با بهکارگیري سازوکارهاي گوناگون ، نه-تنها سازمان را به اهداف خود برسانند، بلکه موجبات فعالیت و ایفاي نقش بهتر و کاراتر نیروي انسانی خود را فراهم سازند. در این مقاله، با محوریت نقش و اهمیت موضوع حسابداري منابع انسانی، ضمن مروري بر ادبیات نظري مربوط به حسابداري منابع انسانی، یکی از راهکارهاي مؤثر سازمانی در دوران رکود، تحت عنوان تصمیمگیريهاي تعلیق(دائمی و موقت)، مورد بررسی قرار میگیرد. تعریف حسابداري منابع انسانی، بیان اهمیت و جایگاه این مفهوم در سازمانهاي کنونی و نقش آن در تصمیمات مربوط به تعلیق پرسنل و ارائه مدل نمونه و تشریح آن، از مواردي است که در این مقاله، بدان پرداخته میشود.