زمينه و هدف: شيوه تصميمگيري مديران ميتواند در راستاي عملكرد صحيح گروههاي آموزشي در دانشگاهها مؤثر باشد و تأثير مثبت آن بر سلامت سـازمانيگروه سبب افزايش اثربخشي آن ميگردد. هدف از انجام اين پژوهش بررسي رابطهي بين شيوههاي تصميمگيري مديران و سلامت سازماني در گروههاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان است.
روش بررسي: نوع پژوهش توصيفي، همبستگي است. جامعه آماري اين مطالعه، شامل كليه ي اعضاي هيئت علمي دانشكدههاي دانشگاه (594 نفر) در سال تحصيلي 88- 1387 بود و يك نمونه 234 نفري با روش نمونهگيري طبقهاي تصادفي انتخاب شد. ابزار پژوهش شـامل پرسشـنامهي محقـق سـاختهي شـيوه ي تصميمگيري و پرسشنامهي استاندارد سلامت سازماني هوي و فيلدمن (1990) بود. پايايي آنها با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ (86/0=1r2=0/92،r) محاسـبهگرديد. تجزيه و تحليل دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS(15) و در دو سطح آمار توصيفي و استنباطي صورت گرفت.
